22.01.08 Philippe Havet (AZG): “Ik zag de grote verslagenheid van de mensen” (AZG)

Hoe is de situatie op dit moment in Masisi?

De vredesconferentie over de twee Kivu’s, die op dit moment plaatsvindt in Goma, zorgt ervoor dat de gevechten enigszins gekalmeerd zijn. Maar in de omgeving van Masisi zijn nog schermutselingen aan de gang. In het ziekenhuis dat AZG ondersteunt, worden elke dag gewonde militairen binnengebracht, maar ook burgers die geraakt zijn door een verdwaalde kogel. Zij worden onmiddellijk verzorgd door het chirurgisch team van AZG.

Wat zijn de gevolgen van het conflict voor de bevolking?

We stellen vast dat, sinds de opflakkering van de gevechten in augustus 2007, honderdduizenden mensen op de vlucht zijn. Alleen al in de regio van Masisi leven meer dan 30.000 ontheemden in kampen of gastfamilies. De toestand van de mensen gaat elke dag achteruit: voedseltekort, slechte hygiëne, machtsmisbruik. Momenteel zitten 900 kinderen in het voedselprogramma van AZG. De bevolking kan niet meer naar haar velden om ze te bewerken. Op dit moment wordt Masisi geteisterd door een cholera-epidemie. We hebben een behandelcentrum opgezet achter het ziekenhuis en nemen 10 tot 15 mensen per dag op.

Is iedereen die hulp nodig heeft bereikbaar?

Het ziekenhuis van Masisi, waarvan we de capaciteit verhoogd hebben van 72 naar 175 bedden, is vol en het gezondheidscentrum dat AZG ondersteunt, verricht 800 tot 1000 consultaties per week. Via onze activiteiten in de kampen van Masisi bereiken we ongeveer 4500 mensen, en ook ons voedselprogramma op verschillende plaatsen in de regio bereikt veel mensen. Helaas zijn er zovele die onbereikbaar zijn door de onveiligheid, of omdat we niet overal kunnen zijn. Ze moeten te lijden hebben aan een vreselijk gebrek aan gezondheidszorg en zijn blootgesteld aan ziekten, zoals cholera.

Hoe staat het met de moraal van de bevolking in Noord-Kivu?

Ondanks de hoop op de vredesconferentie in Goma, zag ik een grote verslagenheid… Ze zijn hun gewassen kwijt. Ze verloren hun hebben en houden. De mensen hebben er genoeg van. Geweld, ziekte en vlucht behoren al jaren tot hun dagelijks leven. Ik heb de voorbije zes maanden een grote wanhoop gezien. En een gebrek aan voedsel en zorg.

Hoe kan een humanitaire organisatie werken in zo’n onstabiele context?

Het is niet gemakkelijk om in een dergelijke context te werken, er zijn de verschillende gewapende groepen, en de situatie kan erg snel veranderen. AZG is trouwens de enige organisatie die permanent aanwezig is in Masisi. Voor AZG wordt de ruimte om te werken gegarandeerd door de voortdurende berichtgeving naar de verschillende partijen over ons mandaat van medische, humanitaire organisatie en onze neutraliteit en onpartijdigheid. Ik heb dagenlang aan de telefoon gehangen om contacten te leggen met alle partijen die betrokken zijn bij het conflict, zonder onderscheid. Het is ook belangrijk om die onpartijdigheid te concretiseren bij onze acties: we verzorgen soldaten van alle gewapende groepen, zonder onderscheid. We hebben ook aan beide kanten van de frontlinie gewerkt. Dat alles heeft een ruimte gecreëerd waarin we kunnen werken in Masisi. Het heeft ervoor gezorgd dat we geregeld medicijnen en materiaal vanuit Goma kunnen aanleveren en dat onze activiteiten kunnen doorgaan.

(c) Artsen Zonder Grenzen (www.azg.be), 18.01.09