Akkoord van Addis Abeba: Paluku roept op tot “duidelijke” toezeggingen van Rwanda en Oeganda (CongoForum)

KINSHASA – In de marge van de herdenking van de 11de verjaardag van de kaderovereenkomst van Addis Abeba voor vrede, veiligheid en samenwerking was er afgelopen donderdag op het hoofdkantoor van de Congolese bisschoppenconferentie (CENCO) een grote bijeenkomst, op initiatief van de Dynamique communautaire pour la cohésion sociale et le développement (DYCOD-RDC). De deelnemers hadden het over de sterke en zwakke punten van de overeenkomst en dachten na over duurzame oplossingen om de vrede in Congo en de regio te kunnen herstellen.

Als expert in decentralisatie en voormalig gouverneur van Noord-Kivu riep Julien Paluku op om de overeenkomst nieuw leven in te blazen met duidelijke toezeggingen van andere staten, zoals Rwanda en Oeganda. Volgens hem moeten deze toezeggingen bindende maatregelen en sancties bevatten om de uitvoering ervan te garanderen, schrijft Actualité.cd.

“Deze kaderovereenkomst is een instrument dat ons op een bepaald moment heeft geholpen om de situatie in het oosten van het land te stabiliseren, maar ze moet opnieuw worden bekeken. Ze moet duidelijke verplichtingen bevatten voor de genoemde landen, zoals Rwanda en Oeganda. Deze verplichtingen moeten gepaard gaan met bindende maatregelen en sancties bij niet-naleving”, vertelde Julien Paluku aan het publiek.

In zijn toespraak benadrukte Paluku, die ook de vertrekkende minister van Industrie is, een aantal valkuilen voor de Democratische Republiek Congo toen de overeenkomst werd ondertekend.

“Als je de overeenkomst analyseert, zie je drie soorten verbintenissen: die van de Democratische Republiek Congo, die van de regio en die van de internationale gemeenschap. De valstrik voor de DR Congo is dat Rwanda en Oeganda, die belangrijke spelers zijn in het conflict, in de overeenkomst niet expliciet worden genoemd als landen die verplichtingen aangaan. Alleen Congo wordt genoemd. Bovendien wordt er gesproken over verbintenissen tot decentralisatie voor Congo. Wat heeft decentralisatie te maken met een vredes- en veiligheidsakkoord?” vroeg de voormalige provinciegouverneur zich af.

Hij onderstreepte ook de noodzaak om het nationale mechanisme voor toezicht op de kaderovereenkomst van Addis Abeba niet systematisch te politiseren. Volgens hem moet deze structuur een soort vast secretariaat worden, bestaande uit echte Congolese onderhandelaars, zodat het niet langer betrokken is bij het opstellen van overeenkomsten.

“Als er een vast secretariaat is of als het mechanisme een soort permanente raad wordt, zal het ook na de ambtstermijn van een president bestaan. Geen enkele president zal deze onderhandelaars dan kunnen negeren omdat ze een diepgaande kennis van de dossiers zullen hebben. Dit geeft ons een effectiever onderhandelingsinstrument, omdat degenen die het proces al jaren volgen de samenhang van de overeenkomsten kunnen garanderen.”

Op zaterdag 24 februari 2024 was het 11 jaar geleden dat de kaderovereenkomst van Addis Abeba werd ondertekend door 11 staten en vier internationale en regionale instellingen, namelijk de Verenigde Naties (VN), de Afrikaanse Unie (AU), de Internationale Conferentie voor het Gebied van de Grote Meren (ICGLR) en de Ontwikkelingsgemeenschap van Zuidelijk Afrika (SADC). De overeenkomst heeft tot doel vrede, veiligheid en samenwerking in de Democratische Republiek Congo en de regio te bevorderen. Deze verjaardag valt samen met de Rwandese agressie via de M23-rebellen in de provincie Noord-Kivu.

© CongoForum, 27.02.24 (rk)

Beeld – bron: Julien Paluku, Radio Okapi/Alain Wandimoyi